Nigdy dotąd w Polsce nie zrealizowano tak obszernego badania dotyczącego osób starszych. W badaniu PolSenior wzięło udział 5695 osób – 4979 respondentów
po 65. roku życia i grupa na przedpolu starości – 716 badanych w wieku 55-59 lat.
Na tak rozbudowany projekt zdecydowało się Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego (MNiSW), chcąc otrzymać rzetelne podstawy do oceny stanu zdrowia
i sytuacji życiowej osób w podeszłym wieku. Dzięki temu stało się możliwe wypracowanie rekomendacji w zakresie polityki zdrowotnej i społecznej państwa. W projekcie uczestniczyły 34 ośrodki naukowe.
Początki projektu PolSenior sięgają 2006 roku, kiedy MNiSW ogłosiło konkurs
na projekt pt. „Aspekty medyczne, psychologiczne, socjologiczne i ekonomiczne starzenia się ludzi w Polsce”. Zgłoszonych zostało aż 18 projektów. Do realizacji zakwalifikowanych zostało sześć, z których cztery projekty obejmowały szeroki zakres zagadnień z dziedziny medycyny, problematyki społeczno-ekonomicznej, opieki zdrowotnej, jednak różniły się one pod względem doboru próby badawczej
i zakresu badań empirycznych.
MNiSW podjęło decyzję o sfinansowaniu wspólnego programu badawczego, realizowanego przez konsorcjum złożone z wykonawców zakwalifikowanych projektów. Całościowy projekt zawierał elementy wszystkich proponowanych programów i zachował spójność metodyczną. Dzięki współpracy różnych ośrodków, powstał największy w Polsce multidyscyplinarny projekt poświęcony medycznym, biologicznym, społecznym i ekonomicznym aspektom demograficznego starzenia się społeczeństwa.
Głównymi założeniami projektu PolSenior była ocena stanu zdrowia i sprawności osób starszych oraz analiza sytuacji społeczno-ekonomicznej.
Jednym z najważniejszych celów konsorcjum było stworzenie i sformułowanie rekomendacji takich rozwiązań dla polityki państwa i samorządu terytorialnego,. które pozwoliłyby na poprawę jakości życia osób starszych i wydłużenie okresu niezależnej egzystencji seniorów.
Główne założenia, rekomendacji:
-
Zapewnieniesystemów wsparcia umożliwiających zaspokojenie specyficznych dla podeszłego wieku potrzeb.
-
Rozszerzenie zakresu działań profilaktycznych. Systemy opieki zdrowotnej
i pomocy społecznej powinny być przyjazne dla osób starszych. Konieczne jest wdrożenie działań w zakresie prewencji pierwotnej oraz wczesnego wykrywania i leczenia niesprawności i zaburzeń poznawczych, w tym otępienia, uznawanych przez chorych i ich rodziny za objawy starości.
Za profilaktykę należy uznać przygotowanie społeczeństwa do starości, polegające m.in. na pogłębianiu wiedzy na temat zmian biologicznych, zdrowotnych i społecznych zachodzących wraz z wiekiem.
-
Poprawawarunków mieszkaniowych seniorów przez okresową ocenę i dostosowanie mieszkań oraz infrastruktury komunalnej i społecznej do ich potrzeb i możliwości
-
Popularyzacjaaktywności fizycznej wśród seniorów oraz stworzenie systemu wczesnej rehabilitacji zapobiegającej powstawaniu i pogłębianiu się niepełnosprawności
-
Zwalczanie przejawów przemocy w stosunku do osób starszych,
a szczególnie trudnej do zaobserwowania przemocy psychicznej, oraz zapobieganie takim przypadkom w przyszłości -
Zapobieganie i zwalczanie przejawów wykluczenia społecznego, finansowego i cyfrowego dzięki działaniom integracyjnym, wspieraniu rodzin osób starszych, ułatwianiu kontaktów międzypokoleniowych i szeroko pojętej edukacji.
Słowa kluczowe: Adriana Misiewicz, badania populacji, badanie, Elżbieta Brzozowska, Karolina Wichrowska, osoby starsze, PolSenior, program badawczy